Vay Lemi 🌙

    İki sene önce bugün, yani 04.01.2016... Senden gelen tek kötü haberi aldığım gün. 22 Mayıs'ta 20. yaşından gün almıştın ama tamamlayamadın. Biliyor musun, bende geçtiğimiz 3 Nisan'da gün aldım ve halen 20. yaşımı yaşıyorum. Farkındayım bu temennim seni kızdıracak ama inşallah bende bu yaşımı tamamlayamayıp sana kavuşurum. Sana içimi dökmek için ne zaman bilgisayarın başına geçsem zihnim bulanıyor sanki, aklıma hiçbir şey gelmiyor. Daha da kötüsü; içimden bir ses bu duruma, senin yokluğuna alışmamın sebep olduğunu söylüyor. Hayat devam ediyor, ee ne yaparsın hayat işte gibi saçma salak pek çok teselli duysam da, senin yokluğuna alışmam. Alıştığımı hissettiğim gün, sana kavuştuğum gün olur ancak. Çünkü tam alışmışken çiçek kokulu bir cennet bahçesinde seni karşımda görürsem, kendimi bildim bileli gördüğüm en güzel manzarayla karşılaşmış olurum. Uzun zamandır aklımda bir proje var. Sana mektuplar yazdığım bir kitap projesi... Yakın zamanda hayata geçireceğim ama hani senl