Vay Lemi 🌙

  - Bir Parça Açıklama -    Eser; tümüyle alternatif tarih içeriyor olup kurgu boyunca yaşanan diğer olaylar ve öncesindeki gelişmeler, öykünün devamı niteliği taşıyacak olan romanda detaylıca anlatılacaktır. Öykümüz; içerisinde bulunduğu özgün tarihi ve zamanı, gelecek olan romana bırakarak, daha çok Hypatia'nın felsefesine ve seyahatine odaklanmaktadır. Keyifli okumalar... Lemi ÇÖLDEKİ KURT    İskenderiye Limanı / Sabahın ilk ışıkları...    Hypatia, çoğu kez alışkanlığı olduğu üzere, gün doğumunu izlemek için limandaydı. Gün ışığı Akdeniz'in sularını ışıl ışıl aydınlatırken heybesinde getirdiği birkaç parça papirüsü yeniden okumaya koyuldu. Bugün büyük bir gündü, artık derslerini İskenderiye Kütüphanesi'ndeki büyük salonlardan birinde verecekti. Üstelik Nefertiti'nin isteği üzerine bu salona, Firavun Akhenaton tarafından Hypatia'nın ismi verilerek, bizzat kraliyet ailesi tarafından onurlandırılmıştı. Salondaki ilk dersi öncesi Hypatia'yı uyku tutmadı ve şimdi

     Merhaba canım Karanfil'im. Son zamanlarda durgun, yoğun ve bir o kadar da tuhaf günler görüyorum. Yaşıyorum demeye dilim varmıyor, neyse. İş ile ilgili belirsizlikler sürüyor. Hayallerime kavuşma ihtimali yeniden uzaklaştı maalesef. Çünkü biliyorsun, kendi düzenimi kurmam şart. Emin değilim ama belki de öğrencilerimle son oyunuma çıkabilirim. O yüzden olsa gerek, provalarda pek tadım yok. Oyun için birkaç şarkı hazırladım doksanlardan. Mustafa Sandal' ın Gidenlerden şarkısını da düşündüm aslında ama, o şarkıda hep tebessümünü gördüğüm için, sahnede gözlerim dolar diye endişeliyim. Yine de oyun sonunda selam verirken, sana o şarkıyı mırıldanırım çiçeğim.  İçimdeki boşluk daha da büyüyor. Öyle ki, artık fizyolojik etkiler de göstermeye başladı. İştahım olmasa da, yemekten kısa süre sonra yine acıkıyorum. Gülme, gülme, obur değilim tabii. Yine de anlamlandıramıyorum bu hali. Sana olan hasretimle birlikte, yokluğunun getirmiş olduğu bir durum diye düşündüm ilk başta. Fakat, ne

         Yine mi sabah oldu yahu? Eh olan olmuş artık, bugünü de gördük. Bir kahvaltı etmeli, üç kere de yüzü yıkamalı... Simitçinin yine keyfi yerinde. Hoş geldin derken tebessümünü ihmal etmedi. Öyle hemencecik ısırmak olmaz, simidi üç eşit parçaya bölüp yemeli... Cadde üzerindeki dükkanlardan birisi mahallenin kahvesidir. Kaldırım kenarında tavla oynayan dostlar, yine takıldılar bana. " Ooo Mahsun Baba gelmiş. Buyur Mahsun, bir çay ikram edelim. Kahvaltı ettin mi bakalım? " " Ettim tabii. Üç parça simitle hem de. " " Heh iyi iyi. Güzel adamsın vesselam. " Bana neden güzel adam dediklerini bilmiyordum. Bazı kişiler beni deli olarak tanımlar ve bana güzel adam diyen dostlar, onlara hep kızar. Öyle sanıyorum ki; ilk başlarda beni, kendileri de deli olarak tanımladıkları için pişmanlık duyuyorlar. Neydi ki bu delilik kavramı? Kim, kime ve neye göre deliydi? Farklı düşünceler midir, yoksa farklı cümleler midir insanı deli kılan? Bir şeylere farklı bir açıdan