İki sene önce bugün, yani 04.01.2016... Senden gelen tek kötü haberi aldığım gün. 22 Mayıs'ta 20. yaşından gün almıştın ama tamamlayamadın. Biliyor musun, bende geçtiğimiz 3 Nisan'da gün aldım ve halen 20. yaşımı yaşıyorum. Farkındayım bu temennim seni kızdıracak ama inşallah bende bu yaşımı tamamlayamayıp sana kavuşurum.
Sana içimi dökmek için ne zaman bilgisayarın başına geçsem zihnim bulanıyor sanki, aklıma hiçbir şey gelmiyor. Daha da kötüsü; içimden bir ses bu duruma, senin yokluğuna alışmamın sebep olduğunu söylüyor. Hayat devam ediyor, ee ne yaparsın hayat işte gibi saçma salak pek çok teselli duysam da, senin yokluğuna alışmam. Alıştığımı hissettiğim gün, sana kavuştuğum gün olur ancak. Çünkü tam alışmışken çiçek kokulu bir cennet bahçesinde seni karşımda görürsem, kendimi bildim bileli gördüğüm en güzel manzarayla karşılaşmış olurum.
Uzun zamandır aklımda bir proje var. Sana mektuplar yazdığım bir kitap projesi... Yakın zamanda hayata geçireceğim ama hani senle telefonda konuştuğumda, o güzel sesini duyunca dilim tutuldu ya.. Ha işte mektupta sana neler bahsedeceğimi bilemiyorum. Bu konuda kafamı toparladığım an başlayacağım, söz... Hatta mektuptan daha güzel bir proje de geldi aklıma. Ama detay vermeyeyim senin için de okurlarım için de sürpriz olsun..
Sana yazdığım bu mektuplarda hep ben anlatıyorum, geçenlerde başıma geleni neden söylemiyorsun? Yastığa başımı koyduğum an koridorda sana benzeyen bir gölge gördüm. Senin gibi dalgalı saçları vardı gölgenin ama sonrasındaki birkaç gece uykusuz kalsam da bir daha göremedim. İçten içe kıkırdamanı duyar gibiyim ve biliyorum o sendin Meleğim.. Çünkü ancak sana aitse, bir gölge o kadar güzel olabilir. Şarkıda da söylendiği üzere; " Kaybettiğim kahramanım hadi dön gel. "
Bu şarkı sözü seni çok güldürür eminim ama en azından rüyalarıma gelebilirsin, seni çok özlüyorum. Dün gece Allah'a isyan ettim biliyor musun? Neden en kıymet verdiğimi benden aldın diye? Sonra bunu der demez kahroldum. Ya senin hastalığın şifa bulamasaydı da acı çekseydin bu dünyada diye üzüldüm. Daha önemlisi bu isyanımın seni de üzdüğünü hissettim, daha çok kahroldum. İsyan etmemem gerekirdi biliyorum çünkü seni rüyamda bembeyaz nurlar içinde görüyorum. Fakat böyle eksik bir şekilde dayanamıyorum, yeni güne her uyandığında, gün içerisinde ölümü tutkuyla beklemek ne demektir bunu öğrendim. Senin gibi güçlü birisi değilim ben. Hatırlasana ilk tanıştığımız zamanları.. Ne çok tartışırdık ama.. İtiraf edeyim seni kızdırırken azıcık eğleniyordum.
Seni çok özlüyorum Meleğim ve bana sessiz sedasız ağlamayı öğrettiğin için minnettarım... Kadim dostumuz Hande'ye ulaşamıyorum bir türlü. Ona destek olamadığım için bana kızma olur mu? Rüyasına girersen de söyle, o bana ulaşsın bari. Sen benim bu hayattaki tek kahramanımsın, en yakın, kadim dostumsun.. Birbirimize kavuşana dek, rüyalarda buluşmak dileğimle... Huzur içinde uyu Meleğim, mekanın cennet olsun Karanfil Sultan...
Yorumlar
Yorum Gönder