Hırkasını sırtına geçirip fularını da boynuna dolarken, bir an için durdu Sahir. Daha yeni çiseleyen yağmur, pencereye vuruyordu. Vestiyerdeki kahverengi fötr şapkası ve sarı şemsiyesi, kendisine kavuşmak için sabırsızlanıyordu sanki. Çantasını da omzuna geçirdikten sonra yola koyuldu. Rüzgarla birlikte hafifçe yüzüne vuran yağmurun tadını çıkararak şemsiyesini açma gereği duymadı ve kısa bir yürüyüşün ardından kütüphaneye ulaştı. Bir an evvel rafların arasında kitaplara dalma ümidiyle, daha önce okuduğu kitapları teslim etmekte aceleci davrandı. Görevli memura selam verip kendinden emin adımlarla okuma salonlarından birine girdi.
O vakte dek çevresindeki insanlara dikkat etmedi, hoş, genelde de pek dikkat etmezdi gerçi. Bakınca bir de ne görsün? Kimileri telefonla konuşmak için koridora kaçıyor, kimileri de elindeki kitabın fotoğrafını çekmeye uğraşıyordu. Kütüphanede kitaplarla haşır neşir olan sadece kendisiydi sanki. Öyle ki, salon görevlisi bile kulağında kulaklık ile bambaşka bir dünyadaydı.
Okuyacağı bir, iki kitabı seçtikten sonra yeniden etrafına bakındı Sahir. Tıpkı kendisi gibi kitapların içine gömülmüş birini görünce tebessüm etti. Gencin, Martin Eden'i incelediğini fark edip Jack London'dan da biraz lafladı. Ayaküstü azıcık sohbetin ardından delikanlı " Hım güzelmiş doğrusu bu kitap. Öyleyse alayım, vakit buldukça okurum. Kitap okumak en sevdiğim hobimdir bu arada. " deyip ihtiyatla gülümsedi. Aldığı kitapları çantasına yerleştiren Sahir, bu sözlerin üzerine duraksayıp " Okumanın hobisi mi olurmuş be kardeşim!? Kitaba vakit bulunmaz, vakit ayrılır. " diyerek salondan çıktı. Yeni kitaplarının işlemlerini yaptırdıktan sonra " Sen o kafayı değil bir dakika, bir saat kitaplara gömsen ne fayda.. " diye söylenip kütüphaneden ayrıldı.
Yorumlar
Yorum Gönder