Geçenlerde üzerinde düşündüğüm bir konu vardı. Kimi zaman düşüncelerime daldığımda, kendimi sosyolojik araştırma alanlarının içerisinde buluyorum. Tabii sosyoloji dalının bu düşüncelerimle doğrudan ilgilenip ilgilenmediğinden emin değilim. Her neyse, bu kez düşündüğüm konu; insanın elde ettiği başarısı ve bunun çevresine yansımaları. Hele ki bu başarı sürekli bir hal alıyorsa...
Ortaya koyduğum ilk tespit, aslında sosyal çevremiz açısından oldukça yıkıcı bir etkiye sahip olabilir. Çünkü pek az kişinin bu farkındalığa eriştiğini gözlemledim. Sizi gerçekten çok seven ve size dair bir menfaati, beklentisi olmaksızın değer veren nadide dostlarınızı bir kenara koyarsak; diğer herkes, - buna gerçekten de çevrenizden herkes dahil olabilir - başarınızı bir nebze olsun size yakıştıramayacaktır. Daha da ötesi bu durum, kıskançlığa ve hatta kine dek uzanabilir. Kimi olasıklarda ise başarınız, size değer verdiğini düşündüğünüz kişilerce, içten içe küçümsenerek görmezden gelinecektir.
Peki ya bu başarı sürekli bir hal alırsa?
Bana sorarsanız aslında başarı, tam da sürekli bir hal almalı. Çünkü biraz önce kenara koyduğumuz nadide dostlarınız - bu kişilere elbette ailenizi, sevdiğiniz insanı da dahil edebiliriz - haricinde, diğer kötü düşünceli kişiler, sizden uzaklaşacaktır. Bu uzaklaşmayı iki tipte inceleyelim isterim. İlki, bahsettiğim üzere; size başarıyı yakıştıramayan tiptedir. Bu kişiler, uzaklaştıkça nefretlerini ve kıskançlıklarını açıkça belli edecektir. Genel itibariyle ahmaklardır ve birazcık dikkatiniz, tedbiriniz sayesinden onlardan bir zarar görmezsiniz. İkinci tipten olanlar ise; başarınızı küçümseyip görmezden gelen kişilerdir. Onlarda ise durum, genellikle; küçümsemeyi bırakıp tümüyle görmezden gelmeye dönüşecektir. Başarınız sürekli olduğu için, küçümsemenin yersiz olduğunu fark edecek ve sadece yüzünüze karşı takdirlerini sunacaklardır. Zaten yerlerde olan öz güvenlerini daha da yerin dibine batırmamak için de, diğer tüm zamanlarda görmezden gelmeye devam edeceklerdir.
Yorumlar
Yorum Gönder