Bugün seni çok özledim. Hoş, hep özlemekte olsam da bugün hasretin bir başka yaktı yüreğimi. Bir kadının kederinde de hissettim seni, bir başka kadının heyecanında da... İlginçtir, bu duygu cümbüşü almış başını giderken, sana hasretim aynı şekilde yanmayı kafaya koymuştu. Çok uzaklardaki sevdalı bir özlem de, neşe dolu bir raks da hasretine yollar açmakta... Bilesin, hasretine; neşeyle koşuşturan bir köpekle, rüzgarla mırıldanan selviler de şahittir.
Ben sana bu mektubu kaleme alırken, bugünü noktalayıp ertesi güne ulaştım aslında. Bundan dolayı da, dünden kalan bugün demeyi düşünüyorum. Çünkü zaman kavramım hassas bir hal almakta Karanfil'im. Belki bir sen bilirsin, geleceğe dair hislerim bir bakıma lanetimdir. Yanılmaya da hasretimdir Allah kahretmesin... Biliyorum yine kahkaha atacaksın ama bir aptalın masumiyeti ve ruhen hafifliğini isterdim. Bak işte o zaman, bana şapşal demekten daha çok keyif alırdın.
Gece mektubu yarıda bırakıp uyudum. Belki rüyamda kavuşuruz diye düşündüm ama geleceğe yönelik hislerim, kabuslar sundu maalesef. Canım hemen üzülme lütfen. Biliyorsun her rüyamda seninle buluşmak istediğimi ve biliyorum ki zaten her zaman yanımdasın. Yeni rüyalarda buluşuruz Karanfil'im, belki de bu gece...
Yorumlar
Yorum Gönder